Hou je vast voor een vijfdaagse slalom langs de westkust van Mallorca. Professionele wielerteams slaan er hun wintertenten op en toeristen allerhande bakken het zomers bruin in de vele resorts. Wij kiezen voor het iets rustigere, wapwwllbergachtige westen van het eiland. Ik neem jullie mee op sleeptouw langs het ruige westen om te genieten van de onderschatte pracht van deze toeristische trekpleister.
Esporles & Banyalbufar | Wapperende haren en kiezelstranden
We pikken onze scooter op bij Vintage Scooters (Es Baluard) en wagen ons in het drukke verkeer van Palma de Mallorca. Het kluwen van de hoofdstad ligt snel in onze achteruitkijkspiegel en we begeven ons op heerlijk golvende wegen. Iets te zwaar gepakt weliswaar, maar met wapperende haren en een stevig opengedraaide gashendel, komen we al snel aan in onze eerste uitvalsbasis, Esporles.
Esporles kan het best omgeschreven worden als een typisch sluimerend Spaans dorpje: oudjes die bij het ochtendgloren hun espresso verteren in een plaatselijk barretje en spelende kinderen die na de siësta enkele toeristen gadeslaan die zich tegoed doen aan vino tinto en croquetas de jamón. Een perfect basiskamp om op verkenning te gaan in de regio. We overnachten in Hostel Sa Fita Backpackers, waar de hond des huizes waakt over de backpackende gasten.
Het eerste dorpje dat we passeren heeft de prachtige, maar onuitspreekbare naam Banyalbufar, gebouwd op terrassen van slingerende heuvels. De Arabische invloeden zijn hier overduidelijk. We nemen de omgeving in ons op aan het uitzichtpunt van Torre de Verger, een adembenemende aanblik van azuurblauw water en grillige bergen. Ons rustpunt van de dag: Cala Estellencs. Kom hier op tijd (net voor de middag) om je handdoek te leggen op het kleine kiezelstrand waar het rustig toeven is om een namiddagje te luieren en te plonzen. Het is zeker geen hidden secret, maar wel een strand dat vooral bezocht wordt door locals, meestal een goed teken. Waterschoenen zijn hier trouwens zeker geen overbodige luxe. Om dit strand (en vele andere) te bereiken volg je een smalle weg naar beneden tot je aan een uit rotsen gekerfde baai komt.
Sóller | Flaneren langs treinsporen
Deze minireis gaat aan een stevig tempo voorbij en het is alweer tijd om op ons stalen ros richting Sóller te brommen. Dit stadje voelt al heel wat meer toeristisch aan, maar heeft wel een bepaalde aantrekkingskracht. Vooral het houten treintje dat de verbinding maakt tussen Sóller en Port de Sóller is een echt plaatje. Op een paar uurtjes ben je hier zeker rond, maar wij hadden met Can Moragues de Sóller een prachtig modern hotelletje geboekt. Lees: hagelwitte hangmatten in de tuin, een klein zwembadje om af te koelen en sinaasappelbomen op de achtergrond. Bovendien is deze verborgen parel niet eens zo slecht voor de portemonnee. Alleen de ontvangst was wat vreemd. Alles ziet er piekfijn uit, maar er loopt amper personeel rond. Hoe dan ook liet een vriendelijke schoonmaakster ons ruim voor de echte inchecktijd binnen in onze ruime, strak ingerichte kamer.
Port de Sóller, Deià & Valldemossa | Watertanden in het kwadraat
Neem tijdens je verblijf even de tijd om de beau monde te gaan spotten op de esplanade van Port de Sóller. We vinden hier een geweldige barretje (Minibar) met roof top waar we kunnen smullen van nacho’s, tapenades en zeer verdienstelijke cocktails. De namiddag brengen we door met een bezoekje aan Deià en Valldemossa. In Deià kan je even klimmen naar een uitzichtpunt en je vergapen aan de schoonheid van het dorpje. Valldemossa is dan weer de perfecte plaats om bij valavond op souvenirjacht te gaan en te likken aan een bolletje uitstekend schepijs bij Dolce Gelato. Terug in Sollèr dineren we voortreffelijk bij Ca’n Pinxto (reserveer op voorhand).
Lluc | Bergachtig huzarenstukje
De volgende dag zijn we iets te overmoedig. Het uiterste noorden van het eiland, Pollença, bereiken is achteraf gezien een huzarenstukje. De afstanden lijken niet zo groot, maar de combinatie van klimmen, dalen en de ontelbare haarspeldbochten maken het een zeer vermoeiend ritje op twee wielen. We besluiten om het klooster van Lluc even van naderbij te bekijken. We nemen een kort kijkje binnenin, maar aanschouwen de imposante constructie vooral vanop het gigantische nabijgelegen plein. Het onderweg zijn begint wat in de kleren te kruipen dus houden we het hier vrij snel voor bekeken en maken, iets minder gezwind, rechtsomkeer naar Sollér. ‘s Avonds laten we opnieuw de levensgenieter in onszelf los en eten we ons buikje lekker rond in Bar Molino. Ook hier reserveer je best. Wij hadden veel geluk dat er wat later op de avond een tafeltje vrij was.
Palma de Mallorca | Cultureel verantwoord kuieren
Een dagje de hoofdstad, Palma de Mallorca, verkennen kan uiteraard niet ontbreken op het programma. Shopaholics kunnen hier een hele dag van vitrine tot vitrine wandelen en ook cultureel kan je hier wat geschiedenis opsnuiven, bijvoorbeeld onder de vorm van een bezoekje aan de machtige kathedraal. Slenteren, kuieren, een koffietje drinken (Arabay Coffee) en weer verder marcheren. Drop je bagage in de centraal gelegen lockers Mallorca Lockers en spendeer je laatste dag in de mooie, doch drukke straten van Palma. Verdwaal even met opzet en wie weet kom je ergens wel ergens een pleintje of bouwwerk van onverwachte schoonheid tegen.
West-Mallorca on two wheels was heerlijk. Overal op het eiland is parkeren met de scooter gratis, je betaalt amper iets aan benzine en je hebt de vrijheid om je heel snel van punt A naar punt B te begeven. Plan je reis eind augustus zoals ons, of eventueel in september om nog optimaal te profiteren van heerlijke temperaturen en minder bevolkte wegen en stranden. Dit is met andere woorden een oerdegelijke road trip voor semi - avontuurlijke koppels die houden van zon, zee, strand en een portie heerlijke tapas voor het slapengaan.
Comments