Rood, oranje of groen, de reiskriebels in onze buik zijn te groot om te negeren. Met onze vouchers in de aanslag bellen we op goed geluk naar Brussels Airlines om zeer last minute onze bestemming te wijzigen. Exit Portugal (rood), enter Kroatië (groen)!
Ik hou wel van wat planning, maar deze reis is anders, ietwat onzeker. Het is eigenlijk wel spannend om met een wit blad te beginnen, niet wetende wat de komende tien dagen gaan brengen. We nemen ons voor om drukke plaatsen te mijden en alle voorzorgsmaatregelen te respecteren. Dit wordt weliswaar geen coronaverhaal, maar een verslag van een eenvoudige en pure reis in moeilijkere tijden. Iets wat tot voor kort amper in te beelden was in een door toeristen overlopen land als Kroatië.
De avond voor vertrek boek ik twee nachten bij Villa Markoc in Cavtat, even buiten Dubrovnik en op amper 7 minuten van de luchthaven. Vraagje aan onze Uber-chauffeur: "Are there a lot of tourists, sir? No, Dubrovnik is empty, so enjoy it while you can." De toon is gezet.
We zijn welkom, de toeristische sector snakt naar adem.
Cavtat | Arriveren in stijl
We zijn quasi alleen in het hotel en genieten met volle teugen van de zonsondergang over de baai. Langzaam dalen we af naar het gezellige dorpje aan het water, nog niet ten volle beseffend dat we effectief op vakantie zijn.
Het zwembad ligt de volgende ochtend eenzaam en glinsterend naar ons te loeren zodat we niet anders kunnen dan een voormiddag te plonzen en een kleurtje op te doen. In de namiddag gaan we verder op verkenning in Cavtat. Lounge Bar Eve wordt ons aangeraden door een local en is een heerlijk plekje om uitgebreid te aperitieven met zicht op de azuurblauwe zee.
Drie cocktails later slenteren we met een knorrende maag terug richting hotel, onderweg nogal makkelijk binnengelokt in een restaurant met de belofte van 20 procent korting op de rekening. Normaal zouden we niet ingaan op zulke aanbiedingen, maar we besluiten om, gezien de crisis, de serveerster het voordeel van de twijfel te geven. Gelukkig is het een voltreffer en stellen de pizza en pasta niet teleur bij Desetka Pizzeria. Ook hier is het uitzicht op het water om van te smullen.
Dubrovnik | Historisch decor
Ook wat cultuur kan af en toe geen kwaad, dus wordt Dubrovnik onze eerste afspraak met de geschiedenis. De zon brandt er harder dan ooit en de eerste aanblik toont de contouren van een oude stad, omringd door stevige stadswallen die naadloos opgaan in de adembenemend mooie Adriatische zee, het trouwe decor van onze trip. Zonder hordes toeristen is het er aangenaam toeven met oneindige steegjes en trapjes naar verborgen pleintjes, met op iedere hoek een ‘Konoba’ (Kroatisch restaurant) om je batterijen op te laden.
Mijn Lonely Planet leidt ons naar een opening in de stadswallen waar een steile trap je brengt naar een geweldig uit steen gehouwen terrasje. De iets te dure pintjes nemen we er met veel plezier bij wanneer we de pracht van de zee vanuit een fantastisch perspectief mogen aanschouwen. Jonge waaghalzen springen in de verte van de kliffen het water in terwijl wij onze Ray Ban opzetten en toasten, gewoon op het moment. Onthoud de naam Buza Bar, al vrezen we dat een plaatsje hier nog duurder zal zijn in drukkere tijden.
Het volgende deel van de reis wordt een oerklassieke road trip van zuid naar noord langs de Adriatische kust, waarbij we ook even proeven van het prachtige binnenland. We pikken onze splinternieuwe Hyundai op bij Nova Cars, en cruisen, langs een lapje Bosnië-Herzegovina, terug Kroatië in. We houden even halt bij Trsteno Arberotum, waar scènes van het alom geprezen Game of Thrones werden opgenomen. Opnieuw zijn er amper andere bezoekers en grijpen het we het moment om een fotoshootje te doen. Idyllisch is het wel, een locatie die de cover van een reisgids zou kunnen sieren, voor even helemaal van ons alleen.
Skradin | Pittoreske waterval
Na een stevig, maar aangenaam ritje arriveren we in Skradin, een pittoreske gateway naar Krka National Park. We logeren er net buiten het centrum bij Ilyria Apartments, in een kleine bungalow met handige buitenkeuken. Het zwembad is een stevige plus. Ook hier zijn we heerlijk op ons gemak. De eigenaars maken hun eigen wijn en olijfolie en ontvangen ons hartelijk. Hier willen we nog even blijven. Voor de liefhebbers: er zijn ook plaatsen in de tuin voor campers.
Op de avond van 7 juli smeekt de gelegenheid ons om uitgebreid te gaan tafelen. Twee jaar getrouwd met mijn levens- en reisgezel: time flies when you are having fun. Konoba Dalmatino overtreft onze verwachtingen. De bediening is buiten categorie, het eten is onberispelijk en de setting sprookjesachtig. De wijn vloeit rijkelijk en een dekentje hult ons in warmte op het afkoelende terras. Een avond waar je wangen rood van gloeien en je broeksriem een gaatje minder mag.
Op dag vijf begeven we ons pas voor de eerste keer echt tussen de mensen. We voelen, ondanks de gereduceerde bezoekersaantallen, dat het hier drukker is dan in het zuiden. Ook de mondmaskerplicht op de boot naar Krka wordt jammer genoeg maar zeer matig opgevolgd. In andere tijden is dit eigenlijk een plek om straal te negeren tijdens het hoogseizoen, maar we kunnen gelukkig nog genieten van een plons in de imposante watervallen en de natuurpracht in ons opnemen tijdens een milde wandeling langs de omliggende paden.
Zadar | Ruwe bolster, blanke pit
We plannen van dag tot dag en van Skradin gaat het richting de regio rond Zadar. We verblijven er in een Airbnb penthouse met een tapkraan aan het zwembad en het strand op wandelafstand. Bibinje is onze rustige uitvalsbasis. Een lokaal dorpje aan het water waar de geur van houtskool ons elke avond tegemoet komt uit de buitenovens van de plaatselijke eetgelegenheden.
Zadar zelf geeft een wat verwaarloosde indruk in de buitenwijken, maar toch prikkelt het ergens mijn zintuigen. Het lijkt me een bruisende stad waar toerisme en lokale charme overvloeien in elkaar. Het heeft karakter. Eerder een plaats om echt te leven en te wonen dan om op vakantie te gaan. We ontdekken er wel een leuke koffiebar, Coffee & Cake, en ik krijg hier de beste kapbeurt in jaren bij Brico Barbershop. Neem toch even de tijd om te paraderen langs de bekende geluidmakende trapjes aan het water en neem wat omwegen in de oude stad om haar mysterieuze karakter op je netvlies te vatten.
In Bibinje aperitieven we met hapjes bij Bistro Zvonimir (ons tijdelijk stamcafé) en eten we vlees en vis van de grill bij Ribar Jere en restaurant Domestico di Jaz, waarvan de tweede eetgelegenheid qua prijs-kwaliteit de eerste duidelijk overstijgt. Vrouwlief dobbert ook nog wat op een roze flamingo op het water en ook het zwembad bij het appartement wordt nog uitvoerig getest.
Bij valavond wat kuieren langs het water terwijl de zon opgeslokt wordt door de golven. Beter wordt het niet.
Plots is er al een week voorbij. Het idee om terug naar België te moeten steekt ons serieus tegen. Kroatië is een genot. Een paradijs in tijden van sluimerende virussen. Ik boek er nog drie dagen bij in Villa Ana Trogir. We rijden onze Hyundai weer voor en glijden langs aangename wegen onze laatste bestemming tegemoet.
Trogir | Beau monde
Trogir is een soort van mini-Ibiza (de hoofdstad van het eiland) in Kroatië. Peperdure jachten die de wannabe jetset doen blozen van jaloezie met een middeleeuws doolhof aan straatjes op de achtergrond. Bij Bubalus Burger Bar eten we de meest imposante burger uit ons leven, maar let op, de wirwar aan steegjes brengt Google Maps hier danig in de war.
Een dagje aan het strand bij Pantan Beach is ook zeker een aanrader. Je kan hier je handdoek spreiden onder de schaduw van de naaldbomen en af en toe eens wat verkoeling opzoeken in het verleidelijke water.
Split/Hvar | Tropische vibes
Maar het hoogtepunt van onze reis moet dan eigenlijk nog komen. We stellen onze gps in richting Split, waar we even rondslenteren en bijna smelten onder de loden zon. D16 Coffee serveert een heerlijke ijskoffie om onze temperatuur wat te doen dalen. Split zelf stelt wat teleur als stad, maar we hebben nog een eilandtripje voor de boeg. We springen de ferry op richting Hvar, een uurtje dobberen op zee dat beloond wordt met een plaatje uit de boekjes.
Een haventje met geschilderde huisjes, leunend tegen de heuvels, en een heerlijke eilandsfeer die je meteen laat dromen van een nieuw leven, omringd door zon, zee en strand.
We maken hier optimaal gebruik van onze beperkte tijd en kiezen voor een aangenaam wandelpad langs de zee met als eindhalte Falko Beach Bar and Food. Zet je hier gewoon heel de namiddag neer tot je voelt dat je leeft en nooit meer terug wilt naar de alledaagse sleur.
We laten het eiland met veel hartzeer achter en keren terug met de ferry. De zee wordt wat woeliger, maar de mooie herinneringen drijven rustig verder in onze gedachten.
Ach Kroatië, wat een parel van een land. We hebben er alles uitgehaald. Ik ben een tevreden man en een gelukkige vrouw zit hier aan mijn zijde. Een lichtpuntje van hoop, een overdaad aan reisvitaminen om de rest van het jaar door te komen.
Hvala, Hrvatska!
Comments