Met acht onbekende twintigers in een minibus met als eindbestemming de heerlijke Costa Brava. Vergeet even de beelden van feestende jongelui in Lloret de Mar en het mooie, maar o zo toeristische Barcelona. Ik richt mijn pijlen, deze keer in het keurslijf van reisbegeleider, op het kleine, maar onderschatte stukje Catalonië in de streek van Girona. Deze reis heeft een heel aparte insteek, namelijk zeven jongen mensen de reis van hun leven proberen te bezorgen. Een zeer diverse groep sturen, gidsen, managen en ook nog eens op tijd van eten, drinken en een toffe activiteit voorzien: een uitdaging van jewelste.
In de vroege uurtjes spreken we gepakt en gezakt af in Gent voor een relatief vlotte rit richting Spanje. Onderweg wisselen we de eerste gedachten uit en maken we verder kennis tijdens een aantal obligate pitstops op Franse bodem. Bij valavond spijzen we de magen met een vers gestookte pizza bij Le Graillou, in Sévérac-Le-Chateau, en kruipen we onder de lichte dons in het rustieke La Pierre Pointue, de perfecte tussenstop om even op adem te komen na een toch wel uitputtende dag in de minibus. Een verkwikkend ontbijt later bevinden we ons al snel op Spaans grondgebied en kunnen we de zon, zee en tapas al bijna ruiken.
Net over de grens met Frankrijk vind je strobalen die zachtjes zweven over een glooiende omgeving en spectaculaire stranden langs de ruige kust. Voeg hier een cultureel streepje genot aan toe in de vorm van de architecturale pracht en praal van Salvador Dalí en word instant verliefd op het stukje Costa waar je de lokale charme nog op elke straathoek kan gewaarworden.
L'Escala | Wispelturige weergoden
Onze eerste activiteit brengt ons naar Mac d’Empúries, ruïnes van een oude Griekse nederzetting die uitkijken op een van de talrijke idyllische strandjes van L’Escala, onze eerste uitvalsbasis. Net voor ons museumbezoek verorberen we een picknick onder de bomen, met zicht op bakkende en bradende lijven die blinken onder de loden zon. De hitte maakt het moeilijk om ten volle te genieten van de geschiedenis, maar met een eerste leerrijke blik op de omgeving zijn we klaar voor een weekje boordevol avontuur, waterpret en culinair genot.
L’Escala is een gemoedelijk vissersdorpje waar plaatselijke jongeren hun duikkunsten etaleren vanop een platform in zee, onder het goedkeurend oog van olijke obers die hun cliënteel voorzien van de dagverse vangst. We dopen La Punxa om tot onze ‘stamkroeg voor drie dagen’ en smullen er meermaals van zeer degelijke tapas met zicht op het strand. We verkennen kort de dorpskern en slaan onze figuurlijke tenten op in Hostel la Vinya, waar de bar naadloos overgaat in een aantal basic kamers, die zeker wel van alle comfort zijn voorzien. De uiterst lieve eigenaars zorgen voor een zeer warm welkom.
We zette de eerste echte reisavond zinderend in met een rondleiding bij Mooma, waar honderd procent natuurlijke cider wordt geproduceerd. Op het einde kan je zelf uiteraard ook genieten van de lokale lekkernij tijdens een uitgebreide tasting. Nadien schuif je je voetjes onder tafel voor een geweldig diner in een enorm stijlrijk kader. Leuk detail: in zo goed als elk gerecht vind je de lokaal geteelde appeltjes terug. Zet dit adresje snel in je notitieboekje voor het ontdekt wordt door massatoerisme. Dit was nog eens zo’n onvervalste hidden secret.
Dag twee begint iets `moeizamer, met op de achtergrond een dreigend wolkendek dat elk moment kan uitbarsten. Notoire vogelspotters komen vandaag aan hun trekken in Aiguamolls de l'Empordà, een moerassig gebied dat uitgeeft op het uitgestrekt strand van Sant Pere Pescador. Net op het moment dat we de wandeling afronden, spuwt het wolkendek alsnog een stevige regenbui uit. Een kleine domper op de sfeer, maar we maken het snel goed met een kleine versnapering in een nabijgelegen strandbar.
Het blijft druilerig en in de namiddag slurpen we nog van mojitos met vers geplukte munt in een nabijgelegen boerderij (Parc les Olors). De Catalaanse uitleg erbij wordt niet altijd begrepen, maar wel ten zeerste geapprecieerd. ’S Avonds spoelen we de regen door met een stevig potje bowling bij Bowling Empuriabrava.
De eerste langverwachte activiteit op het water komt ons, onder nog steeds sombere weersomstandigheden, tegemoet. Projecte Sèpia is een initiatief dat duurzame visvangst stimuleert. Na een deskundige uitleg op het droge, gaan we al snorkelend op zoek naar de broedplaats van de inktvissen en komen na een twijfelachtige ervaring lichtjes onderkoeld terug aan wal. Het oerdegelijke vissersontbijt in de haven nadien brengt gelukkig opnieuw een roze blos op onze wangen.
Door het mindere weer moet er wat geschoven worden met de activiteiten zodat we onverwacht een vrije namiddag in het verschiet hebben. De groep wordt opgesplitst in chillers en wandelaars. De stappers, waaronder mezelf, worden na een pittige beklimming beloond met een blik op het Castell de Montgrí met een schilderachtig vergezicht als gesmaakt toetje. De afdaling is er een met stevig dichtgeknepen billen, maar al bij al was het de inspanning waard.
Begur en L'Escala | Surf en durf
Bij het ochtendgloren komt de zon weer in volle glorie piepen achter de horizon. Een mooie start van een zeer intensieve dag, mede door de wijzigingen in het programma. Ik leid de groep aan het stuur van de minibus in de richting van Begur, waar de lokale visserij plaatsmaakt voor wat meer glitter and glamour. We ontbijten onderweg royaal bij Caliu Coffee & Moments en vullen onze gezonde picknickmand bij Mercadona Palafrugell.
In Begur loopt een prachtig wandelpad langs de kustlijn waar menig fototoestel spontaan van aan het klikken gaat. De fancy jachten, dobberend op het kristalheldere water, sterken het vakantiegevoel ruimschoots aan. We lopen het traject van Sa Tuna naar Platja de Riera waar we onze handdoek spreiden in de schaduw voor een picknick en een duik in het verleidelijke water. Tip: zonnebrand, een snackje en voldoende water zijn zeker geen overbodige luxe. De terugtocht naar Begur verloopt wat op lemen benen, en moe maar voldaan spoeden we ons naar de volgende activiteit.
Het is wat spannend, maar we komen net op tijd aan bij Platja El Rec Molí voor een heerlijk SUP-tochtje van baai tot baai. Het begin is wat aarzelend, maar eens iedereen vertrouwd is met het rechtstaan op de brede surfplank, is het genieten geblazen. We zien het strand verder en verder wegschuiven in de avondzon en peddelen rustig verder op het lichtjes deinende wateroppervlak. Deze dag was er een om kuiten van in te smeren en om duimen en vingers van af te likken. Achteraf even inkaderen en aan je fotomuur hangen.
Figueres | Gemoedelijk streepje kunst
Stilaan tijd voor een snuifje cultuur denken we dan. Het Teatro-Museo Dalí brengt ons instant in hogere artistieke sferen. De bizarre eieren op het dak van het gebouw doen wenkbrauwen fronsen en nieuwsgierigheid prikkelen. Neem ook even tijd om het stadje Figueres te verkennen en verplaats je met een pintje en een tapa in de hand even in het chaotische hoofd van creatieve duizendpoot Salvador Dalí.
Girona | Hoogte- en dieptepunten
Van onze volgende stop, Girona, heb ik jammer genoeg amper iets kunnen zien door een medisch (psychisch) noodgeval van een van de deelnemers van de reis. Na een dag vol ziekenhuisbezoeken zorgt de verantwoordelijke van de reisorganisatie voor een broodnodige repatriëring. Door de omstandigheden is onze trip jammer dus genoeg voortgezet met een deelnemer minder. Alles loopt uiteindelijk relatief goed af, maar het is toch even schrikken.
De andere reizigers krijgen een wandelroute met bezienswaardigheden van mij mee en spreken achteraf van een prachtige historische stad op verschillende niveaus, mooi doormidden gesneden door kleurrijke huisjes aan de brug over de rivier Onyar. Deze parel staat dan ook met stip genoteerd om later nog deskundig af te vinken. Onze logeerplek, het overheerlijke Casa Cundaro, is er ook eentje om al een jaar op voorhand te reserveren.
Cadaqués | Parel van de Costa Brava
We naderen het laatste luik van onze reis en stellen ons kompas verder af terug richting noorden. Zeventienhonderd haarspeldbochten later ploffen we neer in een barretje aan het water in het zeer aantrekkelijke Cadaqués. Het uitzicht op de baai, bezaaid met bootjes en omringd door witte huisjes is er werkelijk verbluffend. TIP: Parkeer je op de grote parking bij het binnenrijden van het stadje zodat je je niet vastrijdt in de wirwar van eindeloze steile steegjes. Been there, done that.
We logeren wat verderop budgetproof in LLança, waar Alberg Costa Brava een oerdegelijke uitvalsbasis is, weliswaar op iets te verre rij-afstand van Cadaqués, waar we de dag erop opnieuw verwacht worden voor een bonusactiviteit. We verkennen nog even de plaatselijke boulevard aan het water en laten de spotgoedkope wijn rijkelijk vloeien bij Deli Bistro Bar. Jammer genoeg is dit topadresje ondertussen permanent gesloten. Een iets duurder alternatief is Restaurant El Floc, waar de paëlla smelt op je tong. In het weekend is reserveren wel de boodschap, zeker met een groot gezelschap. Het oorverdovende Spaans/Catalaanse geroezemoes moet je er wel met plezier bijnemen.
We zetten nog eens alles op alles voor de laatste dag. Een uitstapje naar de vuurtoren van Cap de Creus lost de verwachtingen in met een adembenemend panorama. Voor de durvers wemelt het er ook van verborgen kiezelstrandjes die alleen maar bereikbaar zijn na een steile afdaling.
We doden nadien met veel plezier nog even de tijd in Cadaqués. TIP: Als je hier de boulevard een tijdje volgt in westelijke richting (voorbij twee ijssalons), kom je aan een verborgen stukje onder de bomen waar je beneden vanop een ponton het verfrissende water kan bereiken.
Eens de (zeer milde) wind wat gaan liggen is, kruipen we in de kajak voor een zalige afsluiter van onze intense week. Bij Kayaking Costa Brava Portlligat huur je een bootje aan schappelijke prijzen. Twee uurtjes waterpret gegarandeerd.
Als afsluiter van een denderende zevendaagse trekken we onze beste outfit aan voor een welverdiende cocktail bij Bar Can Liu. We wisselen verhalen en ‘secret santa in de zomer’-cadeautjes uit en toasten op een geslaagde groepsreis. Uiteindelijk halen we met zeven de eindmeet met een schat aan verhalen en een band om nooit te vergeten.
Net over de Franse grens kom je terecht in een wereld vol historiek en lokale pracht. Kijk eens net iets verder dan je neus lang is en zet ook de regio boven Barcelona eens op je radar. Je zal verwonderd zijn over de warmte en schoonheid van deze streek. Girona en de nabijgelegen Costa Brava zijn dan ook een genot om te ontdekken voor wie houdt van een snelcursus Catalaanse gastvrijheid.
Comments